Oh nee het schilderij is mislukt!
We maken het allemaal mee, dat je iets maakt en vindt dat het schilderij is mislukt. Ergens ging iets fout. De kleuren kloppen niet of de verhoudingen. Het pakte niet zo goed uit als je gedacht had. Je had die laatste verandering toch niet moeten doen.
Of iemand anders geeft negatief commentaar, waardoor je je opeens realiseert dat je werk toch niet zo’n kunstwerk is als je had gehoopt.
Weg enthousiasme
Het kan voelen alsof er een enthousiaste ballon kapot geprikt wordt of leeg loopt. Opeens is er geen puf meer voor je creativiteit. Voor veel mensen is dit het moment om hun creativiteit stil te leggen. “Je kan beter iets gaan doen, dat je wel kan”, fluistert het in je. “ Dit heeft geen zin.“ Maar is dat werkelijk waar?
Andere focus
Wat als je je focus kunt veranderen? Als je stil staat bij het uitgangspunt “Ik mag ALLES maken”. Dan kan dit werk niet fout zijn. Het is een schakel in een creatieve ketting, die leidt naar het volgende en het volgende en het volgende. Tenzij je stopt. Dan is dit het eindpunt van je creatieve stroom. Is dat wat je werkelijk wilt?
Proces
Realiseer je: creativiteit is een proces. Net zoals elk werk stap voor stap ontstaat, vormt ook jouw creativiteit zich stap voor stap. Je hoeft niet te verwachten dat je elke stap leuk vindt. Dat elk werk een kunstwerk wordt. Hoe heerlijk is het als je werk ‘onder de maat’ mag zijn en je nog steeds alle vrijheid hebt om iets nieuws te maken. Nog heerlijker is het als je maatloos wordt.
Als je onbewust iets nieuws tot expressie laat komen, ontstaat er vaak wrevel. Want enerzijds verlang je er naar en tegelijkertijd wil je het tegen houden. Je hebt nog geen woorden voor wat er gebeurt. Het voelt nog te kwetsbaar om er mee te zijn. Je moet er nog zo aan wennen! Dus ontstaat er weerzin.
Laat de mogelijkheid open, dat je wrevel niet je werk zelf betreft, maar het innerlijke proces, waar je nog geen bewustzijn op hebt.
Liefde
Kijk eens liefdevol naar wat er gebeurde. Waar was je blij mee? Wat gaf je creatieve inspiratie of flow? Kan je die gevoelens nog voelen? Hoe anders beleef je dan je werk! Natuurlijk hoef je je teleurstelling niet weg te drukken. Deze is er ook. Maar er mag wel iets naast gaan staan. Je grotere creatieve verlangen, dat jou nodig heeft om tot expressie te komen. Alle fijne momenten. Laat je werk geen obstakel worden. Dan kan er nooit iets nieuws komen!
Heel vaak zijn aan ‘mislukte’ werken overtuigingen gekoppeld die doorzien mogen worden. De regels als:
· Het perspectief moet goed zijn
· Het moet lijken
· Het moet sprankelen
· Het moet origineel zijn
Maar wat als dat niet zou hoeven? Welke ruimte zou zich dan openen? Wat, als je alles mocht maken, zou je nu willen doen?
Mislukt bestaat niet
Michelle Cassou, schrijfster van onder andere het boek ‘Life paint and passion, reclaiming the magic of spontaneous expression’, zegt het heel mooi: “Als je vindt dat je werk mislukt is, heb je niets meer te verliezen! Gebruik het als startpunt om dat te doen wat er nu in je opkomt.”
Ga kijken in je werk. Vind je echt alles lelijk of zie je stukken waar je heel blij van wordt. Mooie randjes, kleurcontrasten of lijnen. Er is zoveel meer in je werk, dan die alles overschaduwende ‘fout’.
Weet dat ‘fouten’ veel meer impact op je hebben, dan je goede momenten. Juist daarom is het belangrijk om stil te staan bij wat je goed vindt gaan. Want die zitten ook in je werk! Die zullen je voeden en voeden je verlangen om door te gaan.
Oplichten
Ooit werd me vertelt: in een glas water, heeft een scheutje donkere koffie direct effect op de kleur. Maar in een glas donkere koffie heb je veel meer water nodig om hetzelfde effect te bereiken. Ik vind dit een prachtige metafoor, voor de momenten waarop je vastloopt. Die ene fout als het scheutje koffie. Het vele water voor het herstel.
Ik begrijp niet wat er mis was
Net nadat ik dit stuk geschreven had, kwam mijn dochter onverwachts langs. Ze heeft een tekenboek in haar tas en zegt: “Mam, wil je mijn laatste tekening zien? Ik ben er zo blij mee!” We bekijken samen haar werk en dan zegt ze: “Weet je in dit boekje staan zoveel tekeningen waarvan ik vond dat ze niet goed waren. Maar nu snap ik dat niet meer. Ik zie hoe mijn eigen stijl zich ontwikkeld heeft en hoeveel kracht er in mijn schetsen zit. Een tekening hoeft niet prefect te zijn.” Ze bladert door haar boek: “Kijk, zie je…..” Jaren ontwikkeling staat er in deze tekeningen en een liefdevol oog, dat het ziet.
Prachtig deze synchroniciteit.