Keuzestress: doorzetten of stoppen?

Niet altijd verloopt het intuïtieve creatieve proces soepel. Soms worstel je en ontstaat er keuzestress. Doordat het niet gaat zoals je wilt, ervaar je onprettige emoties. Je kan je verloren voelen of overweldigd. In jezelf ontstaat een tweerichtingsverkeer. Een deel dat wil doorzetten en een deel dat wil stoppen (of wegrennen, werk verscheuren) Wat is wijsheid? Vanuit je keuzestress zo snel mogelijk beslissen of iets anders doen?

In het moment

Wat werkelijk passend is, ontdek je in het moment , als je wilt stil staan bij wat er in jou gebeurt. En laat dat nou net het meest moeilijke zijn. Je systeem ervaart namelijk onveiligheid, omdat het niet gaat zoals je wilt én het zoekt een uitweg om deze lastige emoties niet te hoeven ervaren. Het wil het probleem zo snel mogelijk oplossen. Meestal zet je daar automatisch gedrag voor in.

Dat kan doorzetten zijn: gewoon overschakelen naar wilskracht. Niet moeilijk doen. Niet voelen. Je kan dit! Je kan het zien als je probleem aanvallen, opdat het overwonnen wordt. Als het lukt ervaar je trots of tevredenheid: zie je wel: goed gedaan. Maar als het niet lukt, is het probleem alleen maar groter geworden en je emoties meestal ook.

Het kan ook stoppen zijn: het heeft geen zin. Dit is te moeilijk. Ik kan het niet. Eigenlijk vlucht je uit de situatie. Zo hoef je er niet meer mee te dealen. Maar je komt ook niet verder.

Rationaliseren of ervaren

In beide mogelijkheden zal je via je gedachten aan jezelf uitleggen waarom jouw keuze het beste is. Het zijn echter korte termijn oplossingen, want zowel met doorzetten als met stoppen loop je met een grote boog om het moment zelf heen. Waar het werkelijk om gaat is de moeilijke ervaring zelf toe te laten: ik voel die tweestrijd in mij! Ik ervaar boosheid, angst, verdriet, machteloosheid (of welke emotie je ook ervaart) én ik wil dit helemaal niet ervaren. Het is te spannend. Te erg. Een deel van jou kan helemaal niet met die emoties overweg, omdat het geleerd heeft dat ze er niet mogen zijn. Dat je je in moet houden. Het weg moet stoppen. Wat zou er gebeuren, als je het werkelijk gaat voelen?

Zolang je goed verankerd bent, kan je deze emoties ervaren, zonder er volledig in op te gaan of ze voornamelijk te onderdrukken. Zo ontdek je wat dit deel in jou, jou wil vertellen en verdwijnt de keuzestress.

Jezelf de ruimte geven

De ene keer gaat het over het beeld dat je maakt. Daar gebeurt iets waar je moeite mee hebt. Het is iets wat niemand mag zien, zelf jij niet. Door echt contact te maken met dit beeld, je gedachten, emoties en fysieke sensaties wordt je blokkade duidelijk en kan deze transformeren. Je mag ALLES maken.

Een andere keer gaat het over de emotie die het oproept. Een emotie waarvan je geleerd hebt dat je er geen vrije expressie aan mag geven. Omdat het niet getolereerd werd. Omdat anderen er iets van vonden of er niets mee konden. Het werd niet open en liefdevol ontvangen, maar er moest iets mee. Daardoor weet je nu zelf ook niet wat je met die emotie moet. Je openen voor die sensaties, terwijl je veilig en gegrond bent, geeft je de handleiding. Eigenlijk hoef je er alleen maar mee te zijn. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, totdat je het echt doet. Dan blijkt het echt zo te zijn.

Soms gaat het over de angst om echt contact met jezelf te maken: welke beerput trek je open? Of het ervaren van je grens. Dit is te veel voor mij, maar ik mag niet opgeven. Ik vind het zo spannend om over de grens te gaan, dat ik er liever bij weg ga.

Geef jezelf de ruimte om te laten komen wat er komt. Wees compassievol met jezelf: dit is wat er in jou leeft! Dit is jouw innerlijk signaal dat om aandacht roept. Echte aandacht. Liefde, begrip. Ingebed in veiligheid.

Het antwoord volgt

Als je dat werkelijk doet, ontlaadt de spanning en ontstaat er ruimte voor wat daarna wil. De ene keer is het doorgaan. Niet op wilskracht, maar vanuit innerlijk verlangen. Het is weer veilig om te doen. De andere keer is het stoppen. Het is voor nu genoeg geweest. Het mag letterlijk op dit moment stil staan. In jezelf werkt het wel verder door. De wilskracht mag gaan liggen. Vluchten hoeft niet meer. Er mag tijd zijn om alles te verwerken. Daarna zie je wel weer. Je hoeft niet te weten of je definitief stopt of later zal doorgaan. De tijd zal het leren, voor nu is het genoeg.

Mocht je hier vragen over keuzestress hebben, neem dan contact met mij op.

Meer lezen?

https://www.vanuitjebron.nl/creatieve-flow-is-niet-te-doen/

https://www.vanuitjebron.nl/schilderij-niet-mooi/

https://www.vanuitjebron.nl/intuitieve-creativiteit-en-de-kracht-van-het-niet-weten/

#creativiteit #persoonlijkeontwikkeling #keuzestress #keuzemaken