Waarop focus jij je bij deze afbeelding? Details van schildering met scheerschuim en acrylverf
Zodra je een schilderij ziet, word je ergens door aangetrokken of afgestoten. Het gebeurt in een split second. Vervolgens ga je met dat wat je aandacht trok aan de slag. Je associeert, je voelt en denkt er iets bij en dat lijkt logisch voor jou. Meestal gaat dat onbewust.
Neem nu de bovenstaande foto: een detail van een schilderij. Wat trekt hier je aandacht? Wat zie je?
Ik vroeg het op Linked in en deze antwoorden kwamen er:
Het bungelende been rechts met voet rechts bovenin. Het intrigeert me om te weten wat er aan vast zit.
De blauwe vis die omhoog zwemt.
De schildpad die naar links zwemt.
Het prachtige rood en blauw. En bovenin een witte tulp in knop.
De blauwe kleuren brengen rust in het geheel.
De kleine details en de grote vlakken.
Die witte bobbel rechtsboven, het lijkt wel zo’n schelpje dat je in tropisch water vindt.
Het “diertje” rechts boven trekt mij aan.
Het blauw. Af en toe verschijnt een vlinder voor mij beeld.
De laagjes en de kleuren.
De witte vlek middenin boven. Als een oog.
In dit beeld roepen de kleuren blauw mij. Maar ik vind het een intrigerend beeld. Ik blijf kijken.. Zie steeds weer iets nieuws.
De witte ‘vlek’ boven in het midden. Het is het hoofd van wat eerder een werd “diertje” noemt, maar dat had ik niet gezien.
De prachtige diepte.
Je schilderij ziet uit als een onderwater wereld.
Mooi he, zo’n diversiteit aan antwoorden. Dat wat jouw aandacht trekt en de interpretatie daarvan, kan voor iedereen anders zijn.
Focus bij eigen werk
Weet dat je zelf ook zo kijkt naar je eigen werk. Je hebt verschillende innerlijke blikken, maar zodra je je ergens op focust, valt het andere weg. Daarmee vallen ook hun mogelijkheden en associaties weg.
Soms helpt je dit om tot de kern te komen. Dan helpt de focus je. Maar vooral als je problemen ervaart, lijkt het alsof je in een fuik zwemt. Je ziet alleen nog maar het probleem en daardoor wordt het probleem alleen maar groter! Je kan je niet meer voorstellen dat er iets anders te zien is. Dat een ander jouw probleem niet ervaart.
Besef dat je in je eigen waarnemingsfuik bent gezwommen en dat doorgaan op dezelfde manier je niet zal helpen. Stap uit deze vaste waarneming en zoek naar nieuwe mogelijkheden. Bijvoorbeeld door letterlijk afstand te nemen. Dan ga je van details naar het grote geheel. Of andersom: door afstand te nemen van het vreselijke grote geheel en je te verliezen in inspirerende details.
Wat ook helpt is pauze nemen. Het echt even wegleggen. Je hoofd blijft onbewust toch wel doorpuzzelen naar een oplossing. Met een frisse blik zie je nieuwe mogelijkheden.
Alleen al het besef: “wat ik nu ervaar, is niet de hele waarheid.” helpt je al.
Hoe kom jij uit de waarnemingsfuik? Zet het in het commentaar.
