Creatieve losmaaktip: re-valideer
Als kind gaf je vrijuit uitdrukking aan wat er in jou leefde. Totdat je leerde dat je bepaalde dingen niet mocht doen. Die aspecten leerde je te onderdrukken, opdat je bij de groep kon blijven horen. Daarmee verloor je stukjes oorspronkelijkheid. Anderzijds leerde je dat je iets op een bepaalde wijze moest doen, zelfs als het niet wezenlijk bij je paste. Zo ontstonden delen aangeleerde expressie. Je huidige expressie bestaat dus uit een authentiek deel en deels aangeleerde patronen (aanpassen en onderdrukken).
Kwetsuren
Eigenlijk kan je zeggen je oorspronkelijke zelf gekwetst raakte, geblesseerd. Als er in je kindertijd geen heling op kon plaatsvinden, leef je in die delen nu nog steeds vanuit de aanpassing. Dit merk je zodra je stelt dat je in creativiteit alles mag maken. Je houdt namelijk toch vast aan deze patronen. Alles maken, behalve…. (te extreem, kinderachtig, saai, niet lijkend, gewelddadig etc).
Onbewust herinner je je namelijk dat het niet houden aan het patroon, leidt tot pijn, zoals afwijzing, correctie of genegeerd worden. De pijn, die je dat toen opleverde, was zo erg, dat je je nu liever automatisch aangepast, dan dat je het risico loopt dat je opnieuw pijn zult ervaren. Zolang die pijnervaringen niet verwerkt worden, blijven ze je (vaak onbewust) beïnvloeden.
Re-valideren
Hoe zou het zijn als je zo’n patroon met een beperkende overtuiging/regel gaat zien als een aanpassing als gevolg van een zijns-blessure? Dat je mag re-valideren, opdat er heling mag plaatsvinden. Je kan onderzoeken of je nog op de aanpassing moet steunen, of dat je opnieuw durft te vertrouwen op je wezenlijke zelf. Jouw eigen waarde. Daarmee valideer je jouw zijnskwaliteit en je krijgt letterlijk meer creatieve bewegingsruimte.
Angst
In de weg, die je hiervoor aflegt, zal je angst ontmoeten. Dit is logisch. Tot nu toe heb je ervaren dat je zonder de aanpassing pijn ervaart. Je hebt nog geen alternatief ontwikkeld. De verwachting van een nieuwe pijnervaring roept angst op. Pas als je echt kunt ervaren dat het loslaten van je patroon geen wezenlijk gevaar oplevert, kan je er in gaan ontspannen.
Het scheelt al veel als je beseft dat je angst gekoppeld is aan je verleden. Aan wat er toen niet kon. Nu is er veiligheid en zijn er mogelijkheden. In die veiligheid, is het veilig om deze angst te voelen. Poeh, zoveel angst leeft er in mij. Daardoor komt er al wat ademruimte en neemt de angst af. Vervolgens kan je, op eigen wijze en in eigen tempo, een nieuwe stap zetten, door je wezenlijke verlangen te volgen. Iets afgeleerds toelaten of iets aangeleerds loslaten. Door te ervaren wat er gebeurt en dat liefdevol te omarmen, ontstaat er heling.
Begeleiding
Wie al veel transformatiewerk heeft gedaan, zal dit proces meestal zelf kunnen doorlopen. Maar als het nieuw voor je is, is het belangrijk om begeleiding te zoeken. Want angst voelen en je tegelijkertijd veilig weten, vraagt om een bijzondere focus. Het is namelijk heel verleidelijk om vanuit de angst in patronen te schieten, terwijl je juist onderzoekt of je een patroon kunt doorbreken. In het begin heb je vaak een ander nodig om die veiligheid te borgen, zodat je bij de angst aanwezig kunt blijven en er doorheen kunt ademen, zonder te forceren.
Transformatie
Soms kan je een overtuiging direct afleggen. Alsof je je krukken van je afgooit en huppelend de ruimte inneemt.
Andere keren gaat het stapje voor stapje. Een beetje kruk en een beetje van jouw wezenlijke zelf. Dat kan frustratie oproepen, omdat je zo graag sneller wilt dan het gaat. Dan is het fijn als een ervaren iemand met je meeloopt en het proces in perspectief zet. Zodat je opmerkt wat er wel is veranderd. Gerustgesteld wordt als het te spannend is en aangemoedigd als je het nog niet vertrouwd. Zonder dat je een richting wordt opgestuurd.
Zo ervaar je dat het patroon doorbreken, niet gevaarlijk is, ook al voelt het raar en angstig. Totdat die ervaring zo vertrouwd wordt, dat je opeens in de vrijheid kunt stappen. Mijn ervaring is dat dit doorwerkt in alle levensgebieden. Alsof je systeem zegt: “Maar dan wil ik het daar ook!”
Niet altijd kan je volledig revalideren. Dat hoeft ook niet. Respect voor je grenzen (en je angst) is belangrijk. Anders doe je jezelf aan, wat anderen jou vroeger aandeden: jezelf opleggen dat je anders moet zijn, dan je bent.
Verander wat kan en aanvaard wat er nu niet verandert. Re-valideer.