Acceptatie: behoefte van de maand maart 2014
Acceptatie: aanneming of aanvaarding.
Eigenlijk heeft acceptatie iets bijzonders. Je kunt het niet afdwingen. De ander accepteert je of niet. De enige waar je enige invloed op kunt uitoefenen ben je zelf. Accepteer jij wie je bent? Of accepteer je alleen wie je denkt dat je moet zijn? Kan jij de ander accepteren, of moet de ander voldoen aan jouw normen en waarden? Plaats je acceptatie in een welles-nietes spel of in liefde. In het zijn met wat er is
Acceptatie in het gebed van Franciscus van Assisi
Het eerste deel van een gebed om kalmte, toegeschreven aan Franciscus van Assisi, zegt het zo mooi: .
Geef me de kalmte om te accepteren wat ik niet kan veranderen,
de moed om te veranderen wat ik kan veranderen,
en de wijsheid om het verschil te kennen.
Acceptatie van wat is
Er zijn dingen, die je niet wilt. Of er zijn dingen niet, die je wel wilt. Je verwacht iets van de ander. Je verwacht iets van jezelf, je omgeving. Van waaruit wordt die verwachting ingegeven? Vanuit je hart of vanuit plicht en moeten. Kan je accepteren dat dingen er soms niet zijn? Of juist wel zijn? Weet je waar je verwachtingen vandaan komen?
En wat als er iets is wat ik niet wil?
“Moet ik dan alles maar accepteren?”. Nee, maar je hoeft ook niet te strijden of op te eisen. Dat werkt niet. Veranker je je in jezelf. Voel wat iets met je doet. Als iemand jou niet accepteert, kan je strijden om acceptatie (smeken of afdwingen), maar het zal geen werkelijke acceptatie geven. Neem het niet persoonlijk. het zegt iets over de ander. Je kunt de strijd loslaten en accepteren dat het er geen acceptatie is. Verbind daar jouw conclusies aan. Bijvoorbeeld door de persoon los te laten en weg te gaan. Blijf trouw aan je werkelijke zelf. Voorkom het labelen van de ander. Pff best pittig (om even een label te gebruiken :))
Onderzoek deze maand:
Hoe ga jij om met het de behoefte acceptatie. Wat kan jij daar aan bijdragen? Wat kan het gebed van Assisi hierin betekenen?