Dit is voor veel mensen de tijd van terugkijken en goede voornemens. Daarom in dit blog aandacht voor terugkijken en volgende week geef ik aandacht aan goede voornemens. Beide blogs zijn geïnspireerd op ervaringen in het intuïtief tekenen en schilderen
Terugkijken op korte termijn
Bij het terugkijken op korte termijn, denk ik aan het waarnemen van je net gemaakte werk of de les of het starten met werk van de vorige les. Daar zie ik dat de ene persoon zich richt op wat er goed ging, of waar iemand blij van wordt en de ander richt zich op de fouten. Door te ontdekken waar jij op let, krijg je al belangrijke informatie. Door je te richten op wat er niet goed is gegaan, hoop je dat je van je fouten kunt leren en ze in de toekomst kan voorkomen. Terwijl het richten op waar je blij van werd, je helpt om jouw passie en inspiratie te vinden.
Terugkijken op de lange termijn
Bij terugkijken op de lange termijn, bijvoorbeeld een cursusjaar, is er een heel belangrijk aspect: je vergeet namelijk vaak je startpunt. Ik ontmoet mensen die de eerste keer met een angstige blik mijn cursuslokaal binnenkomen en een half jaar later uitbundig staan te schilderen. Als zij terugkijken zijn ze die startangst vaak helemaal vergeten. Of ze zeggen: “Ja, maar toen zat ik niet goed in mijn vel.” Terwijl juist de overgang van angst naar vrijheid een enorm proces is! Dat je vergeten bent dat je zo angstig was, is enerzijds een goed teken. Je hebt die angst echt getransformeerd. Maar doordat je het vergeet, sla je ook de ontdekking van je proces over. Je eigent je de credits niet toe.
Andere waarneming
Je neemt de wereld en jezelf nu op een andere manier waar, dan een jaar geleden. Zolang je je niet bewust bent van deze verandering, zullen belangrijke processen aan je aandacht ontsnappen. Als ik evalueer met cursisten, merk ik dat ze vaak denken dat ze nog steeds met hetzelfde probleem worstelen, zonder dat ze in de gaten hebben dat ze allang een nieuwe laag in het probleem hebben aangeboord. Was je eerst bang om je te openen voor wat zich in jou aandient, nu open je je wel en geef je er expressie aan, maar voel je angst als anderen het kunnen zien. Al die fases zijn aan angst gekoppeld, maar toch is de angst om je te openen anders dan de angst voor het commentaar van anderen. Waar de cursisten ervaren ‘ik ben nog steeds bang’ (en zichzelf daarom veroordelen), zie ik groei. Pas als ik dat benoem, kunnen ze het gaan ervaren.
Opschrijven
Het helpt om regelmatig, in het moment, iets op te schrijven over je ervaringen. Bijvoorbeeld elke week. Door later je ervaringen terug te lezen, kan je echt je proces volgen. Dan ontdek je welke woorden je gebruikte. Welke emoties er waren en welke associaties. Dat geeft een veel helderder beeld, dan het terugkijken zonder tastbare ijkpunten.
Waar ben je blij mee?
Als je dan terug kijkt, let dan ook op positieve dingen. Waar ben je blij mee? Wat heeft je geraakt? Waar werd je dit jaar enthousiast van? Wat gaf je energie? Je bewuster worden van alle positiviteit die er is/mogelijk is, maakt je innerlijk sterker en brengt je makkelijker in een positieve mood. Het helpt je ook, op de momenten dat je je niet goed voelt. Of zoals iemand me schreef :‘in elke dag zit iets moois’. Ze schreef me dit, terwijl zij midden in een rouwproces zit en juist dan, als het leven ook rauw is en je zo kwetsbaar bent, zijn deze woorden als krachtige zonnestralen die je kunnen verwarmen.
Is vaker iets opschrijven een goed voornemen voor 2022?
