Stil staan bij wat er gebeurt, neem jij daar de tijd voor?

In mijn vorige blog schreef ik over je staande houden in turbulente tijden. Dit blog gaat over de periode daarna en de belangrijke lessen die ik nu leer. Werkelijk stilstaan bij wat er gebeurt.

Weer als vanouds

Nadat mijn vader en schoonvader waren overleden en we de belangrijkste zaken hadden geregeld, brachten we mijn zoon naar Schiphol voor zijn eerste grote reis alleen. Toen hij eenmaal veilig was aangekomen, kon ik meer ontspannen en dacht ik dat ik na een week rust, gewoon weer als vanouds, mijn zakelijke taken kon oppakken. Maar niets van dat was waar.

Soms zet je lichaam je stil

Op een ochtend werd ik wakker en draaide het plafond. Ik kreeg het warm, werd intens misselijk en zodra ik iets bewoog ging het plafond harder draaien. Het is een wonderlijke, maar ook beangstigende ervaring. Ik wist dat t plafond nog gewoon stil stond, maar ik zag iets heel anders! Ik werd mij bewust dat mijn waarneming niet klopte. Als ik mijn ogen sloot, om deze waarneming buiten te sluiten, ging mijn lichaam draaien, alsof mijn voeten en benen in een cirkel rondom mijn hoofd bewogen. Dit was nog vreemder, omdat ik ook zeker wist dat ik stil lag. Een dubbel lichaamsbewustzijn. Na eerst in verzet te gaan en te zoeken naar: “Hoe kom ik hier af” (wat niet lukte), bleef er maar één ding over: overgave en ervaren.

De sleutel van geluk

De volgende dagen bleef ik heel beroerd en kon ik weinig anders dan in bed liggen. Ik vroeg me af hoe mijn leven eruit zou zien, als dit was wat er van het leven over bleef. Er kwamen enorme angsten op naar aanleiding van overtuigingen dat ik zo niets waard zou zijn, verlaten zou worden e.d., omdat ik niets kon doen. Maar ook besefte ik dat al mijn handelen door anderen overgenomen kan worden, maar dat niemand kan mij als persoon vervangen. Maar, zo realiseerde ik me, ik dacht dat mijn handelen belangrijker waren dan wie ik zelf ben. Wat een fascinerende ontdekking! Dus daarom handel ik regelmatig ten koste van mijzelf. Goed voor een burn out!

De ontdekking ging nog verder: zelfs als de situatie zo zou blijven en ik verlaten in een inrichting in bed zou liggen, dan nog! Zolang ik mijn eigen liefde voelde, mijzelf waardeerde, zou er waarde zijn. En wie weet wat daar zou gebeuren? Het was alsof ik het besef van de sleutel van mijn eigen geluk kreeg. Het ligt in mij!

Nieuwe prioriteiten

Ondertussen ben ik nu niet meer duizelig, maar is er een fragiel evenwicht. Ik heb al mijn taken afgezegd en doe alleen wat goed voelt, maar dat is best een lastige. Ik wil nog veel te veel (dat lijkt namelijk goed te voelen :)), worstel met gevoelens en ideeën over waarde, maar leer ook echt te luisteren naar mijn lichaam. Of beter gezegd, ik nam al veel waar, maar ik leer dat als ik lichaamssignalen waarneem, ik er ook naar “moet” handelen, zelfs al verzin ik logische redenen om dat niet te doen.

Luisteren naar je lichaam

Ik voel veel beter de vermoeidheid of spanning in mijn lichaam en ontdek zo wanneer ik te veel wil en vanuit wilskracht handel. Pas als ik me dan afvraag wat ik aan t doen ben, word ik me van patronen en overtuigingen bewust. Ik ontdek enerzijds hoe rigide en toch ook subtiel de overtuiging, dat mijn handelen mijn waarde zou bepalen, in mijn doen en laten doorwerkt. Hoe mijn denken overal op zoek is naar nuttige zaken, opdat ik van betekenis kan zijn. En hoe vreemd t is dat ik niet durf aan te nemen dat alles nuttig is: inspannen en ontspannen, aannemen en loslaten, verzorgen of verzorgd worden. Er is geen schaal van nut, dat denken we alleen maar.

Tegelijkertijd ontdek ik in de stiltes tussen mijn handelen een innerlijke rust, die aanwezig is. Die zich niet druk maakt om nuttige zaken, maar die aanwezig is. Daar is alleen t ZIJN. Ik ervaar mijn onwennigheid om daar bij te blijven. Zodra ik me er bewust van word, schrik ik op, want ik moet toch iets doen! En hoe innerlijk ik glimlach om deze spagaat in mij. Hoe de stilte rustig wacht tot ik weer kom. Dit proces mag zich momenteel in mij uitklinken, waarmee er een nieuwe balans ontstaat.

Leven vanuit innerlijke rust, te leren met schilderen

Het is bijzonder, dat ik eerst via het intuïtief schilderen deze stilte en flow ontdekte. Dat ik daar oefende om in de stille ruimte in mijzelf te komen. Ik mocht ervaren hoe die stilte al mijn handelen in wijsheid kan leiden en mij laat schilderen op een manier die ik zelf nooit had kunnen bedenken. Die ik als bevrijdend ervaar, zowel creatief als in mijn persoonlijke ontwikkeling.

In mijn cursussen mocht ik als docent deze stilte leren ontwikkelen en doorgeven, zodat ook cursisten kunnen ervaren om te schilderen vanuit hun innerlijk leiderschap. Elk op zijn of haar eigen wijze. Als onverwacht cadeau werden harten geopend en ontstonden woordeloos prachtige verbindingen tussen mensen en mag ik prachtige persoonlijke ontwikkelingen van dichtbij meebeleven. Ik leerde mijzelf toestaan om het als docent niet te weten, niet te sturen, maar te zijn met wat is, zowel bij mijn cursisten als bij mijzelf.

Mijn lichaam als leermeester

Daarna ontwikkelde de wens in mij: “Maar dit wil ik ook in t echte leven!” Op zich al bijzonder dat ik die scheiding maakte, want alles is het leven. Maar goed, ik sprak mijn wens uit. En nu, op deze bijzondere wijze, mag deze wens vervuld worden. Het vraagt me om de controle los te laten, om overtuigingen los te laten, om te durven vertrouwen op mijn innerlijke leiding en telkens stil te staan bij wat er nu werkelijk is. Als ik er weerstand tegen voel, mag die weerstand er zijn. Weerstand is niet erg, het geeft alleen weer hoeveel moeite ik er in stopt. Het toetst mijn vastberadenheid om door te zetten. En niets houd mij tegen. Ik leer om niet te handelen vanuit t denken, de controle en vooropgezet plan, maar vanuit vertrouwen en innerlijk weten. Met mijn lichaam als strenge, maar rechtvaardige leermeester: niet luisteren? Dan draait de wereld en lig ik plat.

Nieuwe lijfspreuk

Voorlopig ontdek ik nog even door en geniet ik van de synchroniciteit waarmee informatie op mijn pad komt. Zoals het boek “Ja, je innerlijke kompas voor vrede en vrijheid” van Linda Rood, waarin zij op haar manier uitlegt hoe je in die stille ruimte kunt komen en je leven van daaruit kunt leven. Een prachtige lezing van Jan Geurtz komt zomaar in mijn E-mail en bijzondere gesprekken met mensen die vertellen dat zij ook in dit thema worstelen en ontdekken. Mijn nieuwe lijfspreuk is: